Opór dróg oddechowych wynika ze średnicy dróg oddechowych oraz gęstości wdychanego gazu. Dlatego gdy azot (lub powietrze) zostaje zastąpiony przez hel, opór dróg oddechowych zmniejsza się z powodu niższej gęstości wdychanego gazu.

Mieszaniny helu i tlenu mogą wspomagać przepływ tlenu w drogach oddechowych u pacjentów z ciężką niedrożnością dróg oddechowych w takich schorzeniach, jak niedrożność górnych dróg oddechowych, astma oskrzelowa, przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP), zapalenie oskrzelików oraz zapalenia krtani (krup). Pacjenci z tymi schorzeniami mogą cierpieć na cały szereg objawów, m.in. duszność, obniżenie poniżej normy zawartości tlenu w krwi tętniczej i ostatecznie osłabienie mięśni oddechowych z powodu ich wyczerpania. Mieszaniny helu i tlenu mogą zmniejszać te objawy, ułatwiając pacjentowi oddychanie oraz zmniejszając wysiłek podczas oddychania, tym samym pomagają w zapobieganiu niewydolności oddechowej.

Mieszaniny helu i tlenu można stosować w nebulizacji jako gaz rozprowadzający służący do wytworzenia aerozolu oraz jako gaz nośny do inhalacji aerozolu.