Mieszaniny helu i tlenu znajdują coraz szersze zastosowanie w medycynie, przede wszystkim ze względu na ich niską gęstość.
Opór dróg oddechowych wynika ze średnicy dróg oddechowych oraz gęstości wdychanego gazu. Dlatego gdy azot (lub powietrze) zostaje zastąpiony przez hel, opór dróg oddechowych zmniejsza się z powodu niższej gęstości wdychanego gazu.
Mieszaniny helu i tlenu mogą wspomagać przepływ tlenu w drogach oddechowych u pacjentów z ciężką niedrożnością dróg oddechowych w takich schorzeniach, jak niedrożność górnych dróg oddechowych, astma oskrzelowa, przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP), zapalenie oskrzelików oraz zapalenia krtani (krup). Pacjenci z tymi schorzeniami mogą cierpieć na cały szereg objawów, m.in. duszność, obniżenie poniżej normy zawartości tlenu w krwi tętniczej i ostatecznie osłabienie mięśni oddechowych z powodu ich wyczerpania. Mieszaniny helu i tlenu mogą zmniejszać te objawy, ułatwiając pacjentowi oddychanie oraz zmniejszając wysiłek podczas oddychania, tym samym pomagają w zapobieganiu niewydolności oddechowej.
Mieszaniny helu i tlenu można stosować w nebulizacji jako gaz rozprowadzający służący do wytworzenia aerozolu oraz jako gaz nośny do inhalacji aerozolu.
